‘Dokuzuncu Hariciye Koğuşu’, ‘Matmazel Noraliya’nın Koltuğu’ ve ‘Yalnızız’ gibi eserlerle öne çıkan gazeteci, yazar Peyami Safa, vefatının 60. yıl dönümünde İstanbul İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü tarafından organize edilen programla anıldı. Törene, İstanbul İl Kültür ve Turizm Müdürü Dr. Coşkun Yılmaz, İstanbul Müftüsü Prof. Dr. Mehmet Emin Maşalı ve ünlü yazarın sevenleri katıldı. Esenler’de gönüllü gençlik projelerinde yer alan öğrenciler de programdaki yerlerini aldı.
ESERLERİNİ SEVEREK OKUDUM
Programa katılan öğrencilerden Mustafa Yeşilgül, “Peyami Safa, özellikle psikolojik romanlar kaleme almış bir yazarımız. Safa’nın eserlerini severek okudum. Onun hayatı mücadelelerle geçmiş ve ağır hastalıklar geçirmiş. Bu yaşanmışlıkları eserlerinde de görmemiz mümkün. Türk edebiyatına büyük katkılar sunan Peyami Safa gibi bir değerin unutulmaması için çalışmalıyız” diye konuştu.
PEYAMİ SAFA KİMDİR?
Peyami Safa 1899’da İstanbul’da doğdu. Şair İsmail Safa’nın oğludur. 13 yaşında Posta Telgraf Nezaretinde çalışmaya başladı. 1914 ve 1918 yılları arasında öğretmenlik,1918 ve 1961 arasında gazetecilik yapmıştır. Yirminci Asır adlı bir akşam gazetesi çıkardı. Bu gazetede 1919’da imzasız olarak “Asrın hikâyeleri” başlıklı hikâyelerini yayınladı, Kültür Haftası (21 sayı, 15 Ocak-3 Haziran 1936) ve Türk Düşüncesi (63 sayı, 1953-1960) adlarında iki de dergi çıkardı. Tasvîr-i Efkâr, Cumhuriyet, Milliyet, Tercüman, Son Havadis gazetelerinde yazdı. Oğlunu askerliğini yaptığı sırada kaybetmesi Peyami Safa’yı çok sarstı. Bu olaydan birkaç ay Havadis Gazetesi’nin baş yazarı iken 15 Haziran 1961’de İstanbul’da öldü. Peyami Safa halk için yazdığı romanlarını “Server Bedi” adıyla yayınladı. 80 kadar olan bu eserler arasında; Cumbadan Rumbaya (1936) romanıyla, Cingöz Recai polis hikâyeleri dizisi en ünlüleridir. Ayrıca ders kitapları da yazdı. Peyami Safa’nın fıkra ve makalelerinde sağlam bir mantık dokusu ve inandırıcılık görülür. Romanlarında olaydan çok tahlile önem vermiştir. Toplumumuzdaki ahlâk çöküntüsünü, medeniyetin yarattığı bocalamayı, nesiller ve sosyal çevreler arasındaki çatışmayı dile getirdi. Zıt kavramları, duygu ve düşünce tezadını ustaca işledi.
